[RECENZJA] Max Payne

Jeden dzień może zrujnować człowieka i sprawić, że staje się bezlitosną maszyną do zabijania. Max Payne jest nowojorskim policjantem, który pewnego dnia wraca do domu odkrywając, że jego rodzina została bezlitośnie zamordowana. Napastnicy wciąż są w budynku, tak więc Max chwyta za broń odwdzięczając się tym samym. Wszystkie naboje zostały wystrzelone, magazynek jest już pusty. Stracił żonę i dziecko. Od tego momentu życie bohatera wywraca się o 180 stopni. Zemsta będzie słodka!


Twórcy przenoszą nas w przestępczy świat Nowego Jorku, obsadzając w roli protagonisty zwykłego męża i ojca, który po stracie rodziny planuje pomścić ich śmierć. Po trzech latach wkracza w szeregi handlarzy narkotyków, zdobywa zaufanie mafii i właśnie wtedy nadarza się okazja na rewanż. Atak nastąpi od środka, wykorzystując element zaskoczenia. Nienawiść do oprawców rośnie z każdym zabitym przestępcą. Do tego wszystkiego Max zostaje oskarżony o zamordowanie własnego szefa, przez co jest poszukiwany przez policję. Mówi się trudno.



Nowy Jork, zima. Ale nawet gruba warstwa śniegu i chłodny wiatr nie ostudzą zapału bohatera do zaplanowanej zemsty. Fabuła jest bardzo wciągająca, podczas rozgrywki zaskoczą nas niespodziewane zwroty akcji, spotkamy wiele barwnych postaci, zabijemy masę wrogów, aby na koniec przekonać się, co nam zaoferuje zakończenie. Akcję obserwujemy zza pleców protagonisty, co tylko potęguje mroczne otoczenie nowojorskich ulic i budynków, ale także krwawych potyczek z napotkanymi przeciwnikami. Podczas rozgrywki towarzyszy nam wyśmienicie dobrana muzyka która sprawia, że eksplorowane lokacje kipią od grozy. Z każdym krokiem wydawać by się mogło, że w każdej chwili może coś na nas wyskoczyć. Max Payne to wręcz thriller, przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych... ;D



Jakby tego było mało, gra oferuje nam sporo typów broni oraz umiejętność specjalną. A mowa tutaj o spowalnianiu czasu (bullet time) który przydaje się przy walkach z licznymi wrogami. Niestety mamy ograniczony pasek trwania tej umiejętności, dlatego warto używać go mądrze i w uzasadnionych przypadkach - lub po prostu dla frajdy, oglądając przy tym efektowne animacje powalonych wrogów. Max nie tylko dobrze walczy wręcz, ale używa sporo typów broni, które zdobywamy wraz z postępem w grze. Do tego wchodzą oczywiście amunicja oraz apteczki do odnawiania zdrowia (maksymalnie możemy mieć 8 apteczek). W skład naszego arsenału wchodzą:

Bronie białe:
- gazrurka
- kij bejsbolowy

Pistolety:
- Beretta
- Desert Eagle

Strzelby:
- Śrutówka
- Obrzyn
- Jackhammer

Broń automatyczna:
- Ingram
- Colt Commando

Materiały wybuchowe:
- Granatnik M79
- Koktajl Mołotowa
- Granat


I na koniec karabin snajperski, który po wystrzeleniu pokazuje tor lotu pocisku w zwolnionym tempie.



Walki są bardzo efektowne, animacje płynne i co najważniejsze napotykamy na coraz to nowych, zróżnicowanych przeciwników. Czasami dziwnie się zachowują, ale bardzo rzadko to zaobserwowałem. Napierają na nas z różnych stron, chowają się za różnymi obiektami, rzucają granatami lub wywalają w nas cały magazynek. Tak samo jak Max, muszą przeładowywać swoją broń. Ponadto przy każdych zwłokach możemy zbierać upuszczoną broń, którą uzupełniamy, aby nie zabrakło nam możliwości do dalszej walki.

Tak jak na powyższym screenie widać, możemy wykorzystywać elementy otoczenia. Są to między innymi kanistry pełne benzyny, wybuchowe beczki bądź właśnie butle gazowe. Wybuchy są naprawdę efektowne, aż miło popatrzeć. Poziomy są dosyć długie, na szczęście nie monotonne, przez co nie chce się szybko opuścić rozgrywki z zapisem stanu gry. Lokacje są zróżnicowane, ukazane w trochę przygnębiającej kolorystyce, ale naprawdę to w niczym nie przeszkadza, a tylko dodaje smaku przy smutnej historii głównego bohatera, w którą się zagłębiamy. Dane nam jest eksplorować miejsca takie drapacz chmur, slumsy, tunel metra i kilkunastu innych naszpikowanych detalami lokacji. Co najciekawsze, możemy wchodzić w interakcje z różnymi przedmiotami.

Warto jeszcze wspomnieć że zamiast cutscenek, twórcy postawili głównie na ukazanie historii poprzez styl komiksu. Przyznam że to bardzo oryginalny pomysł, który doskonale pasuje w przypadku Maxa Payne'a. Z każdym nowej rozdziałem, możemy dowiedzieć się sporo rzeczy poprzez wypowiedzi w typowych komiksowych ramkach. Jak dla mnie, jest to strzał w dziesiątkę!

​

[hr]

Plusy:
- postacie
- komiksowy styl
- dynamiczna akcja
- wciągająca fabuła
- zróżnicowane lokacje
- mroczny nastrój muzyczny
- interakcja z przedmiotami
- bullet time

Minusy:
- pomniejsze bugi


9,5/10

 

@UP
Ale zauważ że pierwsza część Maxa Payne'a jest bardzo klimatyczna i oceniana jako kultowa. Na pewno w to grałeś, a posiliłeś się wyłącznie o uwagę że ta produkcja swoje lata już ma. Masz rację (nie będę się kłócił) ale ja liczyłem na jakiś obszerny komentarz dotyczący recenzji jak i samej gry. Z twojej strony to trochę za mało, mam nadzieję że kolejne osoby tego błędu nie popełnią. Jeszcze raz zapraszam do oceniania i komentowania

 

@UP
Dzięki za uwagę, już poprawiam

 

Dziękuję za miłe słowa. Jak teraz siebie czytam, to widzę sporo niepotrzebnych przecinków i wygasłe linki do screenów ;D

Napisałem jeszcze jedną recenzję, ale pewnie jej nie zauważyłeś.
http://gta-series.pl/watek-recenzja-machinarium

Zostałeś wyróżniony złotą łopatą millenium xD